Tüm toplumsal ilişkilerimiz, sınıflı bir toplumda yaşamamızdan kaynaklanan irili-ufaklı binlerce tür çelişkiyi ve çözümünü içinde barındırır. "Gereksinim" denilen kavram yapay olabileceği gibi, "bize rağmen" var olan çelişkilerin çözümünün sonucu da olabilmekte ve Lenin’in her örgütlenmenin bir gereksinimden doğduğu tespiti, tam da buraya denk düşmektedir. Çeşitli biçimlerdeki örgütlenmeleri ve eylemlilikleri ortaya çıkaran, onun koşullarını hazırlayan ve kimi zaman kaçınılmaz kılan, bu çelişkilerin çeşitliliği (özgünlüğü) ve objektifliğidir. Dünyanın neresinde olursa olsun, hangi örgütlenme biçimi ve hangi savaşım yöntemi olursa olsun, hangisini incelersek inceleyelim, istisnasız hepsinin bir veya birden çok çelişkinin çözümü için oluşturulduğunu görürüz.
Demokratik kitle örgütlerinden biri olan işçi sendikaları, işçi sınıfının ekonomik ve demokratik hakları için mücadele ederler. Örneğin bir işçi sendikası, işçi sınıfı içinde çalışma yapmadan örgütlenemeyeceğinden ve tamamen gereksiz hale geleceğinden onların ekonomik ve demokratik haklarını kazanamaz.
Bilindiği üzere örgütlerin bir kısmı uzun erimli olurken bir kısmı orta, bir kısmı da kısa erimlidir. Herhangi bir örgütün veya savaşımın sürecini ve biçimlerini belirleyen şey, o yapılanmanın varlığını koşullayan çelişki veya çelişkilerin doğrudan nitelikleridir. "Ekonomistlerin Amatörlüğü ve Devrimcilerin Örgütü" isimli makalesinde Rus Sosyal – Demokratları Yurtdışı Birliği’nin yayın organı olan ve editörlüğünü A. Martinov’un yaptığı "Raboçeye Dyelo" (İşçi Davası) isimli gazete ile polemiğe giren öğretmenimiz Lenin oldukça kesin konuşuyor:
"Her kuruluşun örgütlenme karakteri, doğal ve kaçınılmaz olarak, bu kuruluşun faaliyetinin içeriği tarafından belirlenir." (abç)
Lenin: Ne Yapmalı? Sayfa 107
0 Yorumlar:
Yorum Gönder